Μήνας: Ιουλίου 2023

Pandora’s Box – Παράσταση Σχολής Ιούνιος 2023

Σκηνοθεσεία: Ήβη Αναστασιάδου

Μουσική Επιμέλεια: ΄Ηβη Αναστασιάδου

Χορογραφίες: Ηβη Αναστασιάδου, Χριστίνα Νικολοπούλου, Αννα Ζευγολατάκου, Χριστίνα Παπανίκου (τμήματα νηπίων)

Η ιστορία μας είναι εμπνευσμένη από τα διηγήματα του Ησίοδου για την Πανδώρα καθώς και από το παραμύθι του Χόρχε Μπουκάι «Η Αγάπη και ο Χρόνος στο Νησί των Συναισθημάτων», το οποίο αποτέλεσε και αγαπημένη ιστορία του Μάνου Χατζιδάκι. 

Ο Θέογνις ο Μεγαρεύς έγραψε: Η Ελπίδα είναι ο μόνος καλός Θεός που έχει απομείνει ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλοι οιυπόλοιποι έφυγαν και πήγαν στον Όλυμπο. 

Η θεά Αθηνά δίνει ζωή και απέραντη ομορφιά στην Πανδώρα, η οποία ξεδιπλώνεται αργά σαν  φλόγα και χορεύει ανέμελα. Καθώς όμως η περιέργεια έχει ριζώσει μέσα της, μόλις αντιλαμβάνεται το κλειστό πιθάρι, την κυριεύει η επιθυμία να το ανοίξει. Τι άραγε να της κρύβει ο Θεός Δίας, τί δεν πρέπει να μάθει?

Παλεύει με τα συναισθήματα της, παλεύει με την περιέργεια της,  αλλά, αδύναμη να αντισταθεί, ανοίγει το πιθάρι!

Ξαφνιασμένη και φοβισμένη η Πανδώρα τινάζεται πίσω και με τρόμο καταλαβαίνει τι ήταν αυτό που της έκρυβε ο Δίας…. Μέσα από το πιθάρι ξεπετάχτηκαν βίαια ένα-ένα τα δεινά, και πριν προλάβει η Πανδώρα να τα σταματήσει, αυτά αρχίζουν να διασκορπίζονται παντού. Η Πανδώρα τρομοκρατημένη κλείνει αμέσως το πιθάρι και τρέχει να σωθεί. 

Ενώ τα δεινά φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί, η Πανδώρα που είναι ακόμα τρομαγμένη ψάχνει να βρει τρόπο να ξεφύγει. Ξάφνου, ακούει μια απαλή φωνή να βγαίνει από το πιθάρι. Η περιέργεια την κυριεύει και πάλι και με δισταγμό πλησιάζει το πιθάρι για να δει από ποιον έρχεται αυτή η φωνή. 

Η Πανδώρα, αντικρίζει τότε την Ελπίδα, να ξεπροβάλλει σιγά σιγά. Μέσα στο πιθάρι, εκτός από τα δεινά, ο Δίας είχε τοποθετήσει και τις αρετές. H Ελπίδα που βγήκε πρώτη, γυρνάει και γνέφει προς τις υπόλοιπες Αρετές να την ακολουθήσουν. Μία-μια ενώνονται σέ ένα συρτό χορό που τις καθοδηγεί μακριά από τον ναό, σε ένα πανέμορφο νησί. Στο νησί αυτό ζουν ανέμελα, απολαμβάνοντας την απέραντη ομορφιά της φύσης.

Η Θάλασσα με τα απαλά κύματα της, Τα κοχύλια στην παραλία, Οι πεταλούδες, Οι Πήγασοι, Οι νύμφες,Το φεγγάρι, Ο Ήλιος  και το Σύννεφο.

Και ενώ η Πανδώρα διασκέδαζε με τις Αρετές, δεν μπορούσε να φανταστεί το κακό που είχε προκαλέσει όταν ελευθέρωσε τα δεινά από το πιθάρι… Καθώς οι Αρετές και όλα τα πλάσματα του Δία χορεύουν και χαίρονται την ζωή, τα δεινά παραμονεύουν και συνωμοτούν…

Ξαφνικά ορμούν βίαια προκαλώντας τρικυμία, αστραπές και καταιγίδες. Το πανέμορφο νησί των Αρετών αρχίζει να καταστρέφεται και να βυθίζεται.

Οι Αρετές, αναστατωμένες, τρέχουν πανικόβλητες για να σωθούν. Πρέπει να εγκαταλείψουν το νησί! 

Η Αγάπη όμως που λατρεύει τόσο την φύση δεν θέλει να φύγει. Κοιτάει γύρω της συντετριμμένη, καθώς βλέπει το νησί της να χάνεται. Χαϊδεύει ό,τι έχει απομείνει από τα όμορφα άνθη, τα φύλλα, τα δέντρα. Μάταια όμως.

Το νησί έχει καταστραφεί. Προσπαθεί να ζητήσει βοήθεια από τις υπόλοιπες Αρετές αλλά αυτές τρέχουν μακριά για να σωθούν. Απομένει μόνη της εκεί. Λιποθυμάει.

Τότε η  Ελπίδα που έμεινε ‘τελευταία’, επιστρέφει και την βρίσκει λιπόθυμη…….Τρέχει κοντά της και προσπαθεί να την συνεφέρει. Την σηκώνει και τη βοηθάει να φύγουν μαζί, λίγο πριν βυθιστεί το νησί τους ολοκληρωτικά.